اگر ایرج طهماسب و مرضیه برومند نبودند چند فیلم کودک داشتیم؟
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۳۰۱۹۰
آفتاب‌‌نیوز :
میثم معراجی کارگردان سریال «فوفو مسافری از کامادو» دغدغه اصلی خود را ساخت فیلم کودک با محتوای مناسب دانست و گفت: «من پیش از کارگردانی سریال «فوفو مسافری از کامادو»، تهیه‌کنندگی اجرایی فیلم سینمایی «بازیوو» را بر عهده داشتم و از آنجایی که دغدغه محتوای کودک و سینمای کودک را همیشه دارم، دوست داشتم با ساخت سریالی باکیفیت اوقات فراغت کودکان را پر کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
معراجی ادامه داد: «در ابتدای ساخت سریال «فوفو مسافری از کامادو» دغدغه بازگشت سرمایه وجود داشت، اما با اعتمادی که علی سرتیپی به من داشت، پیش تولید فیلم را آغاز کردیم و در این مسیر آنقدر تغییرات مثبت انجام شد که داستان خوبی شکل گرفت.»
تهیه‌کننده اجرایی فیلم سینمایی «بازیوو» با اشاره به انتخاب گروه بازیگران و حضور چهره‌های طنز در سریال «فوفو مسافری از کامادو» گفت: «از آنجایی که تا کنون، زیاد محتوای خوبی برای سینمای کودک تولید نشده است، بازیگران مطرح به سختی بازی در ژانر کودک را می‌پذیرند، اما من شانس خودم را امتحان کردم و ۹۰ درصد گروه بازیگرانی که هنگام نوشتن فیلمنامه در ذهنم چیده بودم، بازی در آن نقش‌ها را پذیرفتند. جواد رضویان و الیکا عبدالزراقی خیلی به من لطف داشتند و زمانی که فیلمنامه را خواندند، استقبال کردند. جواد رضویان که کارگردان و بازیگر درجه یک و خاطره‌سازی برای ما است، به من به عنوان یک فیلم اولی اعتماد کرد و امیدوارم که جواب اعتماد آنها را به خوبی داده باشم.»
کارگردان سریال «فوفو مسافری از کامادو» گفت: «مطمئنم که این سریال نسل جدید را پای تلویزیون می‌نشاند، چراکه از کلیشه‌ها دور است. ما در اتاق فکر با بچه‌ها حرف می‌زدیم تا آرزوهایشان را بشنویم و با پروداکشن خوب و فضای ویژوال به تصویر بکشیم. همچنین سعی کردیم محتوایی در این پلتفرم تولید کنیم که اگر یک بچه هفت ساله خواست فیلم را ببیند، خانواده هم بتوانند با او همراهی کنند.»
او با اشاره به سختی کار با کودکان ادامه داد: «کار کردن با بازیگر کودک خیلی سخت است؛ بازیگران کودک مثل اوپراتور هستند و تعامل با آنها سخت است و خیلی صبوری می‌خواهد.»
معراجی با اشاره به اینکه به سینمای کودک نه تنها کم‌توجهی بلکه بی‌توجهی شده است، گفت: «اگر آثار ایرج طهماسب و مرضیه برومند را در نظر نگیریم و به ۲۰ سال گذشته برگردیم، به نظر شما چند فیلم سینمایی کودک با کیفیت داریم؟ شاید حدود چهار فیلم. با اینکه در سال‌های دهه ۷۰ و ۸۰ آثاری، چون «گربه آوازه‌خوان»، «گلنار»، «الو الو من جوجوام» و... آثار درخشانی بود که سینمای کودک را زنده می‌کرد. به نظرم اگر کارگردان‌های فیلم کودک که در این سال‌ها از سینما فاصله گرفته‌اند، به عنوان مشاور در کنار کارگردان‌های جوان قرار گیرند، باز هم می‌توانیم به دوران اوج سینمای کودک بازگردیم.»
کارگردان سریال «فوفو مسافری از کامادو» با بیان اینکه سینمای کودک دانش و حساسیت زیادی می‌خواهد، گفت: «سینمای کودک و محتوای کودک بسیار حساس است و اگر دانش خود را به‌روز نکنیم، نمی‌توانیم فیلم‌های خوبی بسازیم. ممنون از اعتماد آقای سرتیپی که اگرچه ریسک بود، اما پای کار ایستادند و امیدوارم جواب اعتماد خود را بگیرند.»
پخش فصل اول سریال «فوفو مسافری از کامادو» به کارگردانی میثم معراجی و تهیه‌کنندگی حسین بهمنی از سه‌شنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۲ در پلتفرم فیلم‌نت آغاز شده است.
جواد رضویان، الیکا عبدالرزاقی، بهراد خرازی، پاشا جمالی، رضا شفیعی‌جم، السا فیروزآذر، ستاره حسینی، سارا مقربی، محمدمهراد دادخواه با هنرمندی یدالله شادمانی، مجید افشاری، لاله صبوری و یوسف صیادی از جمله بازیگران سریال «فوفو مسافری از کامادو» هستند.
منبع: خبرآنلاینمنبع: آفتاب
کلیدواژه: ایرج طهماسب مرضیه برومند فوفو مسافری از کامادو سینمای کودک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۳۰۱۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رِندی پیمان معادی در «افعی تهران»/ اشکال این اتاق درمان کجاست؟
به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته نهم اردیبهشت با حضور در برنامه «سینمازاویه» رادیو گفت‌وگو درباره سریال «افعی تهران» و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است. مهم‌تر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گی های شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم، اهمیت پیدا می‌کند.
وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستان ها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایران داستان های جنایی که استخوان دار باشند و تنه به کمدی نزنند زیاد نداشته ایم.
مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در «افعی تهران» گفت: اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام می‌داده تا در موقعیت های مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار می‌گیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیت های پیچ در پیچی می‌ساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود.
این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپین هایی تشکیل می شود که آدم ها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدم ها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است.
مقدسیان درباره انتخاب روان‌درمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مساله ای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.
وی افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که کم عمق و کم دانش هستند و احساس مسؤولیت نمی‌کنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استانداردهای سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود.
مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روان‌گر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه می‌کند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.
وی با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذاب تر شدن درام، استانداردهایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمزها در اتاق درمان وجود دارد.
مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید در میان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک می شود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند. اینجا درمانگر یا باید از تکنیک‌ها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.
این کارشناس سینما استانداردهای اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استانداردها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکش های زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.
مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: «افعی تهران» در بخش توجه به روان درمان گری موفق است اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولت شاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش (پیمان معادی) تصویر می‌کند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد اما علم آن را نداشته است. برای جذاب کردن درام هم مولفه های دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استانداردها و خط قرمزها می شد از آنها بهره برد.
کد خبر 6092348
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت